روماتیسم قلبی چیست؟

نوعی باکتری هست به نام "استرپتوکوکِ بتا"، یعنی باکتری خوشه ای کروی(گردالی!) از نوع بتا. این باکتری باعث می شود که ما انسان ها دچار گلودرد شویم. این کار رو هم با انتشار سمی به نام "استرپتولیزین" انجام می ده. استرپتولیزین تشریف می برند و گلبول های قرمزِ خان( خون) را داغان می کنند. اما این گلبول های سفید ما هستند که با ترشح آنتی بادی (پادتن) مخصوص آن سم، از اثر گذاری آن جلوگیری می کنند. برای همین است که در گلوی ما این جنگ شروع می شود( در واقع در لوزه های ما( منظور اونایی که تو آینه معلوم می شن نیست، اونی که مد نظره، پایینتره).).

حالااااا، اگه ما اقدام به حذف این باکتری ها نکنیم چی میشه؟ هیچی دیده نمیشه!!!!

میزان سم باکتری ها در خون بالا و بالاتر می ره و این سم باعث میشه که میزان آنتی بادی تولید شده هم بالا و بالاتر بره و ممکنه روی اپی توپ های مشابه...اهـــمم.....گیرنده های شبیه به این سمه، اثر بذاره. کجا ازین گیرنده ها داریم؟ اونجا، اینجا، اینجا و یکی هم اینجا.

دریچه ی قلب: باعث التهاب میشه در دریچه ی قلب و جریان خون رو با مشکل مواجه می کنه و از خودش صدا در میکنه!!!

مفصل های بزرگ مث زانو و کمر و ...: بله، میاد در مفاصل هم التهاب ایجاد می کنه.

بعضی وقتا تجمع های بزرگ آنتی ژن- آنتی بادی گیر می کنه تو کلیه و نفریت ( نفرت نه، فرق داره) درست می کنه واسمون

و از همه جالب تر اینه که ممکنه بیاد روی سلول ها مخچه تاثیر بذاره و اونوقته که اون آدمه خیلی جالب می شه:

حرکات ارادی اش قاطی مشه - اخلاقش عوض میشه - و کلا یه جوری میشه که انگاری داره می رقصه، واسه همین بهش می گن بیماری داءالرقص!!!

این بود از قصه ی گلودرد و بلاهایی که ممکنه سر آدم بیاره.

اونایی که تند تند گلودرد می گیرن حواسشون باشه.