عرصه ی زیست، ورطه ی پزشکی
برادرانه های یک معلم دانشجو
عرصه ی زیست، ورطه ی پزشکی
برادرانه های یک معلم دانشجودرباره من
امیرالمومنین، حضرت علی(ع): لکل شىء زکاة و زکاة العلم نشره- برای هر چیزی زکاتی است و زکات علم نشر دادن آن است.
گفتم از این طریق و با توجه به حرفه ای که در آن قرار گرفتم، به انتشار مطالبی بپردازم که برای سلامتی همگان مفید باشد و سلامتی(طبق تعریف .W.H.O) یعنی:
"رفاه کامل جسمی، روحی و اجتماعی و نه فقط نبودن بیماری و معلولیت. سلامتی چیزی است که به افراد اجازه می دهد بتوانند استعدادهایشان را شکوفا کنند."
ادامه...
شروع دوباره یا Restart
سلام به همه، خصوصا همه ی برو بچی که در دوران نوجوانی خود به سر می برند، بچه های عزیز و لپ کشانی!!!
بعد از یک وقفه ی نسبتاً طولانی، شروعی دوباره را در اینجا رقم می زنیم و چه می کنه این عستاد با شروع های دوباره ی خود!
این وبلاگ بر خلاف آدرسش( که در آینده تغییر خواهد کرد) از این به بعد همگانی و جهانیانی شده است و دیگر مختص یک مدرسه و یا گروه خاصی از انسان ها نیست. قبلا ما در خدمت بروبچه های علامه حلی بودیم( انواع و اقسامش نه فقط در تهران بلکه همه جای ایران) گفتیم چه کاریه، بریم یه پله بالاتر، و علاوه بر بچه های عزیز سمپادی(که البته دیگه چیزی تحت عنوان "سمپاد" بی معنی است)، کلهم اجمعین در خدمت هر کسی باشیم که در سن جوانی و نوجوانی و کودکی و کهنسالی و حتی پس از مرگ قرار گرفته و اطلاعاتی رو به مغز و نظرشون برسونیم!( چون وبلاگ خواندنی است نمیشد گفت سمع و نظر)
در نهایت به خودم تذکر می دم که اینقدر پرانتز تو پرانتز نیارم... چه کاری آخه!( بد می گم؟!)
پس: "بسم الله الرحمن الرحیم"
چرا دیگه چیزی تحت عنوان "سمپاد" بی معنی است؟
الان بشنو، بزرگ تر که شدی می فهمی خودت
با خودکار چایی رو هم بزنید جوهرش پخش بشه تو چایی مزه اش رو احساس نکنید.
راستی مگه شما هم خونتون سماور یا چای ساز یا بخار پز پلین از هرکجای ایران دارید؟؟؟
با توجّه به این که من یکی از ناظران عمده این وبلاگ بودم خیلی از بازگشایی اینجا خوشحالم.ولی عستاد یازده ماه مطلب نذاشتن نسبتا طولانیه یا خیلی طولانی؟
کمی تا قسمتی ابریه...یعنی طولانیه، ای بابا آدمو هول می کنین اینجوری میشه دیگه، خودکارم افتاد تو چایی!!!
Eyvall Agha
Be Omid Pishraft Bishtar Weblog